Zoals een kind dat wacht op Sinterklaas

Onlangs werd ik zeer aangenaam begroet: “Ik wacht  op jouw bezoek zoals een kind op Sinterklaas”. Sinds haar opname in het ziekenhuis voor kanker kreeg deze patiënt dagelijks meerdere mensen over de vloer: dokter, diëtist, verpleegkundige, psycholoog, dermatoloog en natuurlijk de familieleden. Al die personen kwamen steeds binnen met één bezorgde vraag “Hoe is het?”, gevolgd door medische vragen en diagnoses. Het kwam de patiënt de oren uit.  “Jij bent de enige met wie ik een normaal gesprek kan voeren: over de kinderen, over het nieuws, over de buurt, over de mode, over roddels in de boekjes. Dat vind ik zalig: gewoon om naar te luisteren en om mee te kletsen. Onze gesprekken doen me altijd lachen en ik moet voor enkele uren eens niet aan kanker denken.”